relacje w edukacji zdalnej

Ministerstwo Edukacji Narodowej zapowiada kontynuację edukacji zdalnej. Rozważany jest system hybrydowy: część uczniów w klasie, część w domu, a potem zmiana. Odciśnie to swoje piętno na ich rozwoju emocjonalnym i społecznym. Dlatego ważne jest, abyśmy zadbali o relacje z naszymi uczennicami i uczniami.

Ispiracją do tego postu stał się artykuł, który znalazłem na stronie fundacji George’a Lucasa Edutopia. Został napisany przez Sarę Gonser, która publikuje m.in. w The New York Times, The Hechinger Report, The Washington Post i The Atlantic. Autorka zachęca do wypróbowania 7 sposobów, ja wybrałem kilka:

  1. Próbuj witać się z uczestniczkami/uczestnikami jak najczęciej. Możesz nagrać krótki film, który wyślesz mailem lub udostępnisz w social media. Dzięki temu pokażesz im, że Ci zależy, że są ważni. Z pewnością będzie to miało wpływ na morale grupy.
  2. Możesz spróbować połączyć uczestniczki/uczestników w pary. Będą one/oni mieli za zadanie dbać o siebie, wspierać się, dopytywać o samopoczucie. Może to przybrać formę codziennych rozmów na Skype, dłuższych wiadomości wysyłanych pocztą elektroniczną lub tradycyjną (do tego gorąco zachecam).
  3. Możesz też rozważyć stworzenie wirtualnego stołu, przy którym uczestniczki/uczestnicy mogą się spotykać, aby pogadać o określonych porach, ale także powinni mieć możliwość wypowiedzi w dogodnym dla nich czasie. Może to przybrać formę wątków na grupie na FB lub dedykowanego forum.
  4. Kolejnym krokem może być próba włączenia rodziców do całego procesu. Niech mają możliwość wirtualnych spotań z Tobą, podczas których będą mogli zadać pytania, poprosić o pomoc, podzielić się swoimi bolączkami. Może to się odbyć za pomocą narzędzi: Skype lub Zoom. Niech wszyscy: Ty, rodzice i ich dzieci wiedzą, że jedziecie na tym samym wózku, dlatego nie ukrywaj tego faktu przed uczestniczkami/uczestnikami.
  5. Zachęć uczestniczki/uczestników do pisania czy to dzienników czy krótkich notatek, dzięki temu będą one/oni mogły/mogli zastanowić się chwilę nad tym co czują, jak się z tym czują i co mogą z tym zrobić. Jeśli będą chciały/chcieli, mogą się tym z Tobą lub grupą podzielić. Będziecie mogli się nawzajem wspierać.

Tutaj link do artykułu po angielsku: https://edut.to/2AevQFh

Skomentuj

Wprowadź swoje dane lub kliknij jedną z tych ikon, aby się zalogować:

Logo WordPress.com

Komentujesz korzystając z konta WordPress.com. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie z Twittera

Komentujesz korzystając z konta Twitter. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie na Facebooku

Komentujesz korzystając z konta Facebook. Wyloguj /  Zmień )

Połączenie z %s