Wystąpieniem, które najbardziej do mnie przemówiło podczas tegorocznej edycji Międzynarodowej Konferencji Edukacja Innowacja była prelekcja Joanny Mytnik i  Wojciecha Glaca na temat gamifikacji. Zajmując się tym zagadnieniem  od lat, naukowcy z Uniwersytetu Gdańskiego w sposób nietuzinkowy pokazali jak wiele zalet ma to, w gruncie rzeczy proste, narzędzie.

Studenci pani Joanny i pana Wojciecha, aby „zaliczyć” semestr z danego przedmiotu nie walczą o oceny, ale kolekcjonują części mózgu, zbierają wilcze jagody, rozwiązują zagadkę morderstwa pewnej studentki czy próbują zakopać sześć stóp pod ziemią zło wcielone.

„Gamifikacja to wykorzystanie mechaniki znanej  z gier fabularnych i komputerowych, do modyfikowania zachowań ludzi w sytuacjach niebędących grami, w celu zwiększenia zaangażowania ludzi¹„.  W przypadku edukacji studenci lub uczniowie zdobywają punkty, jagody, elementy układanki realizując zadania ustalone przez prowadzącego: infografiki, tłumaczenia artykułów, testy, referaty w konkretnych ramach czasowych. Mogą wybrać kiedy to zrobią, ale by zdobyć pożądany przedmiot, muszą to zrobić w wyznaczonym okresie, bo drugiej szansy na zdobycie danego artefaktu nie będzie. Mają oczywiście szanse zdobyć bonusy. Aby na koniec kursu, semestru otrzymać ocenę bardzo dobrą muszą np. zebrać 250 wilczych jagód, jednak maksimum to 280.

Jak podają  Joanna Mytnik i  Wojciech Glac, zdecydowana większość studentów zbiera więcej niż jest wymagane na ocenę bardzo dobrą. Dlaczego? Po pierwsze grają, a to jest o wiele ciekawsze niż słuchanie i zaliczanie materiału, a po drugie kolekcjonują, co w człowieku jest bardzo silnym instynktem. Każdy z nas kiedyś coś zbierał, znaczki, puszki, płyty gramofonowe, naklejki WWFu czy papierki z gum Turbo.

Nie należy zapominać o najważniejszych czynnikach: motywacji i zaangażowaniu. Przy takim układzie, cały czas idzie się do przodu, zbiera się szybciej lub wolniej, mniej lub więcej, ale cały czas jest postęp. Nie tak, jak w przypadku klasycznego oceniania: 4 – radość, 2 – rozczarowanie, 5 – duma, 1 – smutek, 1 – rezygnacja.

Od lat czytałem o gamifikacji  w edukacji i biznesie, ale podchodziłem do tego tematu jak pies do jeża. Przy najbliższej okazji zamierzam wprowadzić ją do mojego sylabusa.
Więcej ten temat znajdziesz na stronie edu+. Są tam również wszystkie scenariusze zrealizowane przez panią Joannę i pana Wojciecha.