wypalnie u dzieci

dnia

Podczas tegorocznej edycji konferencji Edukacja Innowacja odbyło się wiele ciekawych wykładów, pogadanek oraz warsztatów.  Sukcesywnie będę pisał o tych, które zapadły mi najbardziej w pamięć. Na pierwszy ogień idzie „Wypalenie u dzieci”.

Prof. dr med. Michael Schulte-Markwort, który poprowadził pierwszy wykład zaraz po oficjalnym otwarciu konferencji, jest dyrektorem medycznym Wydziału Psychiatrii Dzieci i Młodzieży oraz Wydziału Psychosomatyki Asklepios Klinik Altona, a także profesorem na Wydziale Psychiatrii Dzieci i Młodzieży Uniwersytetu w Hamburgu.

Podczas swojego wykładu poruszył wiele szalenie istotnych kwestii. Jedną z nich jest społeczna percepcja wypalenia. Powszechnie sądzi się, że jest ono rodzajem nadmiernej wrażliwości oraz, że wystarczy się zdyscyplinować by się z nim uporać. Jednak to nie jest takie proste. Wypalenie wynika z otoczenia i jest związane z przeciążeniem, a przebieg jego objawów zaczyna się dość niewinnie od braku koncentracji.

Objawy wypalenia przebiegają następująco: spadek koncentracji -> spadek osiągnięć -> zaburzenia snu -> utrata apetytu -> brak motywacji -> brak sił -> melancholia -> smutek -> wyczerpanie -> depresja -> myśli samobójcze. Warto więc uważnie obserwować swoje własne dzieci, jak i te powierzone naszej opiece oraz być z nimi w ciągłym kontakcie.

Do głównych przyczyn wypalenia profesor Schulte-Markwort zalicza cyfrowy świat, obciążenia rodzinne, życie w rodzinie, szkołę, ekonomizację oraz bardzo silny nacisk na stawanie się lepszym i na zdobywanie osiągnięć. To co według profesora należałoby zrobić by temu przeciwdziałać to odnalezienie równowagi między osiągnięciami, a możliwością zniesienia obciążeń z nich wynikających.  A szkoła jest obszarem, gdzie należy jak najszybciej przedefiniować kwestię osiągnięć. Zbyt dużo uwagi poświęcamy w niej błędom, a zbyt mało sukcesom – zwłaszcza tym najmniejszym.

Profesor Michael Schulte-Markwort zaproponował 10 tez dotyczących szkoły, które mają na celu poprawić sytuację zdrowia psychicznego dzieci właśnie w obszarze zinstytucjonalizowanej edukacji.  Do najważniejszych można zaliczyć następujące: wszystkie szkoły wprowadzają system informacji zwrotnej od uczniów, obowiązkowe stają się wzajemne wizyty na zajęciach – superwizje koleżeńskie, dyrekcje szkół odpowiadają za klimat w szkołach, a nauczyciele za klimat na lekcjach oraz zwracanie się do uczniów z szacunkiem, które odgrywa kluczową rolę.

Oczywiście kwestia wypalenia u dzieci nie jest związana tylko ze szkołą. Więcej na ten ważny i fascynujący temat znajdziesz w książce profesora, zatytułowanej „Wypalone dzieci. O presji osiągnięć i pogoni za sukcesem.”

Skomentuj

Wprowadź swoje dane lub kliknij jedną z tych ikon, aby się zalogować:

Logo WordPress.com

Komentujesz korzystając z konta WordPress.com. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie na Facebooku

Komentujesz korzystając z konta Facebook. Wyloguj /  Zmień )

Połączenie z %s